Welkom

Adventsverwachting

Nu we de adventstijd weer binnengetrokken zijn — we zijn immers pelgrims die hier geen blijvende stad hebben, maar die altijd maar voort moeten gaan — worden onze gedachten nog meer dan anders gericht op de toekomst van de Heere Jezus Christus. We behoren immers niet bij de optimistische wereldvernieuwers van onze tijd, die menen dat de mens zelf een nieuwe wereld kan scheppen, een nieuw paradijs, met inspanning van alle goede menselijke krachten, desnoods door allerlei revoluties heen, die de bestaande orde omverwerpen. Wij geloven niet in een theologie der revolutie.

Wij geloven niet in de mens. Wij belijden met „de belijdenis der vaderen" dat wij van onszelf onbekwaam zijn tot enig goed en geneigd tot alle kwaad. Wij mensen kunnen het alleen maar verderven, wij kunnen het alleen maar erger maken.

Maar wij geloven in de Heere Jezus Christus, Die gekomen is en Die zal komen. Hij is de Heiland en de Verlosser, Die van God gezonden is naar onze wereld, Die de menselijke natuur heeft aangenomen, hoewel Hij de Zoon van God is, God uit God en Licht uit Licht, opdat Hij zijn volk zou zaligmaken van de zonde. Wij beleven in deze adventsweken iets van de verwachting van het oude volk, dat hopend uitzag naar de vervulling van Gods belofte, die vervuld is in de kribbe van Bethlehem. Daarom willen we ook op het aanstaande Kerstfeest knielen bij de kribbe van Immanuel — God met ons.

En daarbij willen we niet vervallen in valse romantiek. Want wij weten maar al te goed dat de planken van de kribbe en van het kruis gezaagd zijn uit dezelfde boom. Hij kwam om in een weg van lijden en sterven de zonde te verzoenen, de schuld te betalen en de straf te dragen. Maar zo kon Hij de Borg en Middelaar zijn van een volk, dat in Hem leert geloven.

En dat volk is onderweg naar een nieuwe toekomst. Dat volk is een pelgrimsvolk dat alleen maar verder kan op de moeilijke weg des levens, omdat het leeft en gesterkt wordt uit de verwachting van de wederkomst van de Heere Jezus Christus. Hij brengt een nieuwe hemel en een nieuwe aarde, waar gerechtigheid wonen zal, waar alles vol zal zijn van de kennis des Heeren. En wie uit die verwachting leeft geeft zijn hart niet langer aan deze wereld met al haar begeerlijkheden, maar aan die Koning, Die straks in eeuwigheid regeren zal in dat rijk, waar de bergen vrede dragen zullen en de heuvels heilig recht: Hij zal hen vrolijk op doen dagen, het heil hen toegezegd. En wie uit deze adventsverwachting leeft heeft een zekere toekomst.

A.V.