-
" En hetzij dat een lid lijdt,
zo lijden al de leden mede
" 1 Korinthe 12 vers 26
Wie het nieuws volgt en zijn (verre) naaste te hulp wil schieten, kan zomaar keuzestress krijgen. Want wie help je? En wat moet je met alle mensen die je níet kunt helpen? Gelukkig hoeven we de nood niet alleen op te lossen.
Pieter Beens, beleidsmedewerker van de Generale diaconale commissie
Een aardbeving in Myanmar, oorlog in Sudan, christenvervolging in Azië: het zijn maar 3 voorbeelden van acute noodsituaties die zich in 2025 afspelen. Wie het nieuws volgt, weet dat er nog veel meer nood is in de wereld. Denk aan de stille oorlog in Jemen, de onderdrukking van christenen in Afrika en de recente aardbeving in Afghanistan. En dan hebben we het nog niet gehad over de oorlog in het Midden-Oosten of de ernstige humanitaire crisis in Bangladesh. Experts schatten dat er wereldwijd ruim 305 miljoen mensen afhankelijk zijn van humanitaire hulp. Ontheemding, voedselschaarste, ziekten, geweld, overstromingen en onveiligheid drijven jonge en oude mensen tot in de dood.
Wij, Nederlanders, kunnen ons daar maar nauwelijks iets bij voorstellen. We zien de beelden, horen de schrijnende verhalen en voelen ons bewogen met de nood van mensen. Maar tegelijkertijd blijven hun situaties een ver-van-mijn-bedshow. Ontheemding? Onze grootste uitdaging is hooguit wáár we kunnen wonen. Voedselschaarste? Zolang eind augustus de pepernoten in de winkel liggen maken we ons daar niet zo druk over. Ziekten? De coronapandemie ligt – gelukkig – ver achter ons. Geweld? Misschien in Beverwijk, maar niet op de Biblebelt. Overstromingen? In de kelder misschien?
Ja natuurlijk, we hebben allemaal zo onze eigen crises. Noodsituaties in ons persoonlijk leven die we niet kunnen wegpoetsen. Waaronder we lijden en waardoor we ons ontheemd kunnen voelen. Die hoeven we niet te bagatelliseren of uit te wissen. Maar ondanks alle persoonlijke nood ontvangen we nog steeds de rijkdom en genade om er te zijn voor mensen in nood.
Dat is niet altijd gemakkelijk. Als de ene natuurramp op de andere volgt en mensen in andere werelddelen sterven aan honger, kun je je heel nietig voelen. Je kunt immers niet de hele wereld helpen, hoe graag je dat misschien ook wilt. Als je geld geeft voor de ene ramp, blijft er minder over voor een andere. Alles wat je doet lijkt dan maar een druppel op een gloeiende plaat: klein en bijna onzichtbaar.
Gelukkig hoeven we een noodsituatie niet alléén op te lossen. Via het fonds ‘Noodhulp en rampen’ ondersteunt de Generale diaconale commissie (GDC) partnerorganisaties die direct hulp kunnen verlenen. Zij weten waar de nood het hoogst is en hebben veel ervaring met rampen die ons boven het hoofd zouden groeien. Op die manier kunnen we toch iets betekenen voor onze naasten in nood. En, heel belangrijk: deze hulporganisaties zijn vaak al jarenlang actief in gebieden die voor gewone burgers niet toegankelijk zijn. Omdat een terreurgroep er de scepter zwaait bijvoorbeeld, of omdat het gebied na een lange politieke crisis of grote natuurramp bijna niet te bereiken is. Hulporganisaties die er in al die jaren tóch bleven, weten de weg. Letterlijk – soms over nauwelijks begaanbare wegen – en figuurlijk.
Door giften van diaconieën samen te voegen en onze krachten te bundelen, konden we daardoor in het afgelopen jaar toch hulp bieden in situaties die onze verbeelding en draagkracht te boven gingen. Partnerorganisaties in Sudan, Myanmar, Bangladesh en andere landen zorgden voor schoon drinkwater, noodopvang en onderwijs en hielpen daarmee duizenden tot honderdduizenden mensen. En al voelde de hulp misschien als een druppel op een gloeiende plaat, het was toch een druppel. Die hadden wij – de GDC, maar ook de diaconieën van lokale gemeenten – zelf nooit kunnen geven. Nu lukte het wel. Door Gods genade, in de wetenschap dat de Heere Jezus Zich zal verheugen in de mensen die in barmhartigheid omzien naar mensen in nood (Matth. 25).
Op D.V. 12 oktober 2025 kunt u opnieuw uw gift voor verre naasten in nood geven tijdens de landelijke collecte voor het ‘Noodhulp- en rampenfonds’. Met uw bijdrage zorgt u ervoor dat we snel financiële steun kunnen geven als er weer ergens een aardbeving, oorlog of ziekte plaatsvindt. We weten niet waar dat zal zijn, maar de Heere Jezus heeft Zelf gezegd dat ze zullen plaatsvinden voordat Hij komt. Tot die tijd mogen we onze druppels op de gloeiende plaat blijven 'gooien’. Uit dankbaarheid dat we hier in Nederland veilig mogen leven. En in de wetenschap dat deze lijdende wereld voor God geen gloeiende plaat is, maar de plek waar Hij Zijn wonder van reddende genade wil werken.